Patxi Subijana Ezkurtxerriko sortzailea 1958an jaio zen Martutene eta Ergobia auzoen artean, Astigarragan, Donostiatik gertu. Aitak ingeniari kimikoa izateko gogoa bazuen ere, Patxik beti jakin zuen bere benetako ametsa ingeneri agronomoa izatea zela. Hasierako nahia bete ezin izan arren, kimikako ikasketak amaitu zituen. Hala ere, ez zion bere desira handiari uko egin eta lagunekin landa munduan murgiltzea erabaki zuen, lehen aurrezkiak bere lehen esne-behiak erosteko baliatuz.

Orduz geroztik, Patxik ibilbide luzea darama lehen sektorean; beti buru belarri emandako pauso bakoitzean sinetsiz eta hainbeste desiratu izan duen bizitza estiloa eginez. Sektorearekin duen konpromisoa nabaria da bere laneko esparru guztietan. Urteetan zehar, nekazaritzan eta abeltzaintzan oinarritutako ondarea eraiki du.

Patxi Subijanak lehen sektorearen bihotzean errotutako balio tradizionalak gorpuzten ditu. Lurrarekiko maitasuna eta sustraiekiko errespetu sakona bere ekintza guztietan islatzen dira. Hartzen duen erabaki bakoitza naturarekin bat datorren edota naturan errotutako bizimoduan oinarritzen da.

Bere bikaintasunaren bilaketa nekaezina, eskaintzen dituen produktuen kalitatearen adierazle dira. Patxi Subijanaren eskuetatik ateratzen den produktu oro dedikazioaren eta ezagutzaren lekuko da. Hozkada bakoitza zentzumen-esperientzia paregabea bihurtzen da, lurrarekiko lotura zuzena duen lan zorrotza.

Nekazaritzarako eta abeltzaintzarako zaletasunaz harago, Patxi Subijana bizimodu jasangarria eta ingurumena errespetatzen duenaren defendatzaile sutsua da. Etorkizuneko belaunaldientzat baliabide naturalak zaintzearen garrantzia ulertzen du eta bere lanaren esparru guztietan erabaki arduratsuak hartzen ahalegintzen da, ongizate koletiboarentzat eta
etorkizuneko mundu hobe baten alde.

Patxi Subijanaren istorioa inspirazio iturri da bere ametsa jarraituz munduan txoko bat aurkitzea amesten dutenentzat. Duen ausardiak eta irmotasunak gogorarazten du barrenean dugun harra jarraitu eta ametsak egi bihur daitezkeela. Patxik egindako lanarekin, baserrian ondarea utzi du eta ondorengo belaunaldiei atea zabaldu die.